| Marcus | Date: Friday, 2015-11-06, 3:49 AM | Message # 1 |
|
Generalissimo
Group: Administrators
Messages: 1607
Status: Offline
| 
A devoted husband in a marriage of convenience is forced to confront his secret life.Ο Νόλαν Μακ εργάζεται σιωπηλά στον ίδιο τραπεζικό κλάδο επί
δεκαετίες, και μοιράζεται το σπίτι του με τη σύζυγο του, Τζόι, αν και
κοιμούνται σε ξεχωριστές κρεβατοκάμαρες. Συνολικά, έχουμε 26 χρόνια
μονοτονίας, κι άρνηση αντιμετώπισης της πραγματικότητας. Μια ημέρα,
όμως, καθώς οδηγεί σε έναν άγνωστο για αυτόν δρόμο, αποδεικνύεται πως
άθελα του παίρνει μια απόφαση ζωής. Θα συναντήσει τον προβληματικό νεαρό
Λίο, και θα βρεθεί να σπάει τις συμβάσεις της παλιάς του ζωής,
ανακαλύπτοντας μέσα του κάτι το διαφορετικό.
With Greek Subtitles Here
With English Subtitles Here OR Here
Available to users only
|
| |
| |
| yianang | Date: Saturday, 2015-11-07, 4:31 AM | Message # 2 |
|
Lieutenant general
Group: VIP
Messages: 669
Status: Offline
| Thanks! 
|
| |
| |
| kinaidos | Date: Sunday, 2016-10-02, 2:37 PM | Message # 3 |
 Sergeant
Group: VIP
Messages: 17
Status: Offline
| Αυτές τις μέρες είναι σαν να βλέπω σπονδυλωτή ταινία! Από την μια ο στρέιτ (λέμε τώρα) παντρεμένος με παιδί που ακροβατεί ανάμεσα στον
γκέι και τον στρέιτ εαυτό του και από την άλλη ο γκέι ο οποίος ζει μια καλυμμένη συμβατική ζωή, επίσης παντρεμένος. Η πρώτη σκέψη που έκανα, παρακολουθώντας ακόμα την ταινία, ήταν εάν αυτή η έκφραση του ποτέ δεν είναι αργά, μπορεί να ισχύει για τα πάντα. Αρχικά σκέφτηκα, ότι κάποιες φορές είναι αργά, γιατί τι περιμένεις να κάνεις στα 60; Καινούργια αρχή; με τι κουράγιο;
Όταν τελείωσε η ταινία, το σκέφτηκα λίγο διαφορετικά (οι τίτλοι τέλους πάντα βοηθάνε στις δεύτερες σκέψεις). Όταν ένας άνθρωπος ζει μια ψεύτικη
ζωή και μάλιστα για 48 χρόνια (12-60) δεν μπορώ να φανταστώ τι ανακούφιση θα νιώσει όταν αποτινάξει από πάνω του όλη αυτή την θεατρική ζωή του. Άρα επομένως, δεν είναι αποκλειστικά το τι μπορεί να κάνει στα 60, αλλά και το πώς θα νιώθει ο ίδιος, απελευθερωμένος, ισορροπημένος ψυχικά όλα αυτά που απλά σου προσφέρονται όταν είσαι ο εαυτός σου.
Το άσχετο: τον Ρόμπιν Γουίλιαμς τον συμπάθησα πολύ πρώτα από την ταινία "Ο κύκλος των χαμένων ποιητών" μετά την "Ο Ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ" και τέλος την "Καλημέρα Βιετνάμ", ουσιαστικά νομίζω οι περισσότεροι. Δεν θυμάμαι να λυπήθηκα με είδηση θανάτου άλλου σταρ (γενικότερα) όσο με του Ρόμπιν Γουίλιαμς, θυμάμαι ήμουν καθοδόν… με το αυτοκίνητο αξημέρωτα ακόμα όταν το άκουσα από το ραδιόφωνο, μάλιστα ο παραγωγός της εκπομπής προσπαθούσε να καταλάβει εάν το όνομα που διαβάζει (προφανώς από κάποια ιστοσελίδα) ανήκει στον γνωστό ηθοποιό.
Message edited by kinaidos - Sunday, 2016-10-02, 2:44 PM |
| |
| |
